شهید محمودرضا شیراوند در بخشی از وصیت‌نامه خود آورده است “خدایا! چقدر دعا کردم که لحظه مرگ مرا شهادت قرار ده، شهادت عین عبادت و عین اطاعت از ولایت است”.
به گزارش فراخوان مقاله چهارمین کنگره بین‌المللی فن‌آوری، ارتباطات و دانش از همدان، «شهید» شاهد شهود عرفانی شد و نقش هر چه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد. «شهید» همان ستاره خاک‌نشین همیشه بیدار شب‌های خون و آتش که تا لمس شعله‌های بصیرت و حقیقت در مقتل عشق رزم عاشقانه کرد تا پیوندی ابدی در بزم عارفانه. عشق در منشور نور هشت هزار ستاره درخشان راه عاشقی، مأوای جاودانگی‌اش را به تصویر کشید تا درس استواری را در دل حادثه بر تارک تاریخ بنشاند. حالا می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت… برگ سبزی تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید. ۵۰۳۸/ تبرک لحظاتمان با شهید محمودرضا شیراوند بسم الله الرحمن الرحیم محمد و آنانکه به خدا ایمان آورده و رسالت او را پذیرفتند علیه کافران سختگیر و شدید هستند و اساس روابط درون جامعه خود را رحمت قرار داده و نسبت به یکدیگر رحیم هستند. آرى، انبیاء و رسولان الهى وائمه معصومین و علما راستین در طول تاریخ و ادیان موضع داشته‌اند که همواره در تبعید. زجر و شکنجه بودند و سرانجام شهید شده‌اند. هر شیعه پیرو على(ع ) باید موضعى چنین داشته باشد و ما امروز امام عزیز را داریم این نعمت عظماى الهى را و موضعش را شناخته ایم و راهش را یافته‌ایم. روایات زیادى داریم که انسان‌هاى بی‌موضع و غیر متعهد را تکذیب کرده و حتى بی‌دین نامیده‌اند. اساسا تاریخ خونبار اسلام و شیعه نشانگر آن است که بانیان، پاسداران و مدافعان مرزهاى انسانیت و اسلام و تشیع در موضعى مشخص حرکت کرده و جان را در این راه باخته‌اند و صفحات تاریخ را رنگین کرده و شهید شده‌اند. و این موضع‌گیرى به خصوص در جنگ اسلام و کفر عین امر و نهى است یعنى کامل‌ترین امر و نهى به میان آمدن سلاح (ایمان به قدرت و جباریت الله) و شهادت است که قابل توصیف و درک نیست مگر در درجه اول براى شهید و دوم براى شهداى زنده آنانى که درک کرده‌اند و عاشق الله شده‌اند و متحیر شده اند که چه کنند حتى بالاتر از شهادت اگر بود می‌کردند در حالی که نیست. خدا، مام عزیز این یادگار شیعه بودن و شیعه زیستن و نمونه عینى مکتب اسلام را به برکت وجود مولا صاحب الزمان(عج) پاینده بدارد که چه حماسه‌اى آفرید و چه شیوه به یقین رسیدن و توحید عملى را به ما آموخت. خدایا! چقدر دعا کردم که لحظه مرگ مرا شهادت قرار ده، شهادت عین عبادت و عین اطاعت از ولایت است و تاکید مهرى معتبر زدن بر آن. شهید با خون خویش امضاء مى‌کند اصول دین و فروع دین و سایر مسائل را. و اما از امام دست برندارید که او یک فرد عادى نیست و کلامش به طور قطع با منبع غیب متصل است و این را نمی‌فهمند مگر صادقان و پاکدلان. و ما به خدا سوگند که احساس شرم بزرگى می‌کنیم که براى اسلام هیچ نکرده‌ایم و اسلام براى ما کرد، او بود که با امام و رهبر مذهبی‌اش ما را بیدار ساخت. قدرى به عقب برگردید ببینید در چه لجنزارى زندگى می‌کردیم که امام مانند دریاى عظیمى روح ما را شست و تزکیه کرد امام زارع و باغبانى بود که با ابزار خویش (اسلام عزیز و قرآن و حدیث) ما را که زمین شوره‌زارى بودیم تزکیه نمود و قابل کشت کرد، و سرانجام آمدیم به راه درست. به راه الله که همه چیز از اوست و این نیروى اوست که می‌جنگد و ما جان بی‌ارزش داریم که امیدوارم به حق خون مقدس آقاى شهدا حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و به حق زحماتى که رسول اکرم (ص) در راه دین اسلام کشید از ما قبول کند وشهادت را افتخارمان فرماید. پایان پیام/ ۸۹۰۰۱